Με αφορμή τις «Μαρτυρίες Σοκ» νέων στο κανάλι Alpha, θυμηθήκαμε την «Μητέρα Raver» του 1997.
Ήταν η εποχή που η αστυνομία είχε αρχίσει να εισβάλει σε παράνομα πάρτι για να κάνει συλλήψεις.
Οι δημοσιογράφοι, εκμεταλλευόμενοι τις ανησυχίες της κοινής γνώμης, παρουσίαζαν την ηλεκτρονική μουσική και ειδικά το rave κίνημα, σαν την πηγή του κακού που σκοτώνει και διαφθείρει τη νεολαία.
Το rave κίνημα που εμφανίστηκε στα τέλη του ’80 στη Βρετανία και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη, είχε ως βασικό σύνθημα «ειρήνη, αγάπη, ενότητα και σεβασμός».
Κάποιοι αποκαλούσαν τους ravers νεοχίπιδες γιατί περιφρονούσαν την πολιτική, ήταν κατά της βίας και ο μοναδικός τρόπος εκτόνωσης τους ήταν ο χορός. «Ο νέος θέλει δυνατά κομμάτια για να ξεσπάσει. Ίσως νιώθει κλεισμένος από την κοινωνία» είχε δηλώσει ένας raver της εποχής.
Όμως τα ρεπορτάζ, όπως αυτό του Αργύρη Ντινόπουλου που παρουσίασε τον νεαρό που «βλέπει κύκλους» και συζητήσεις σε δελτία ειδήσεων όπως αυτό με την «μητέρα raver » που έλεγε ότι ο γιος της «ξύνεται σα τη μαϊμού» από τα ναρκωτικά, χλεύαζαν την όλη κουλτούρα.
Τίτλοι όπως «η μουσική που σκοτώνει», «όργιο ναρκωτικών σε ρέιβ πάρτυ» και δηλώσεις ανθρώπων που δεν είχαν καμία σχέση με το αντικείμενο, περιθωριοποίησαν το rave κίνημα.
Τα ναρκωτικά ήταν παντού, με ή χωρίς τα rave, και αντί να μιλήσουν για πρόληψη, ποινικοποιούσαν ένα μουσικό είδος.
